Το κοινό ανακοινωθέν της τηλεδιάσκεψης μεταξύ των προέδρων Σαρλ Μισέλ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο), Φον Ντερ Λάινεν (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), Κριστιν Λανγκαρτ (Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα) και Σεντένο (Eurogroup), που διεξήχθη την 31 Μαρτίου 2020 καταδεικνύει πως ο δρόμος της κοινά αποδεκτής λύσης για τα οικονομικά μέτρα στήριξης απέναντι στην κρίση του COVID-19 θα είναι μακρύς και ανηφορικός.

Η εν λόγω τηλεδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ανάθεσης από τους ηγέτες των κρατών μελών προς τους Σαρλ Μισέλ και Φον Ντερ Λάινεν να υποβάλλουν προτάσεις, εντός δύο εβδομάδων, για τον οδικό χάρτη καθώς και το σχέδιο δράσης που θα πρέπει να ακολουθηθεί.
“We are exploring different paths to respond to the socio-economic consequences of the pandemic. The only way forward is a common strategy in a spirit of solidarity”[Διερευνούμε διαφορετικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουμε τις κοινωνικο-οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Ο μόνος δρόμος για να προχωρήσουμε μπροστά είναι μία κοινή στρατηγική με ένα πνεύμα αλληλεγγύης], ανέφερε ο Σαρλ Μισέλ.

“To jump-start the European economy, we will have to use all levers available, at national and European level. The EU budget will have to be adapted to this crisis. It is time to think outside of the box. Any option compatible with the EU Treaty should be considered.” [Για την ταχεία επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής οικονομίας, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα μέσα (μοχλούς), σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο προυπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτήν την κρίση. Είναι ώρα να σκεφτούμε έξω από το κουτί. Κάθε επιλογή σύμφωνη με την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να εξεταστεί].
Ακόμα και η Πυθία θα ζήλευε ένα τέτοιο “χρησμό”.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην παρούσα φάση είναι ότι οι χώρες του Νότου όπως η Ισπανία και η Ιταλία θα δώσουν σκληρή μάχη ώστε να επικρατήσει το ”spirit of solidarity” [πνεύμα αλληλεγγύης] έναντι του ”compatible with the EU Treaty” [προσκόλληση στις κατεστημένες αρχές της Ευρωπαϊκής Συνθήκης] που πρεσβεύει διαχρονικά η Γερμανία και η περιφέρειά της. Αν και η οικονομική ευελιξία όσον αφορά τους εθνικούς δημοσιονομικούς στόχους που έχει ήδη αποφασιστεί είναι ένα θετικό μήνυμα, από την άλλη η πολιτική σύγκρουση που έπεται για το κύριο πακέτο μέτρων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως η έκδοση ευρώ-ομολόγου ειδικού σκοπού) ίσως αποτελέσει το σημείο καμπής του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και τη θέση της περαιτέρω Ευρωπαϊκής ενοποίησης πάρουν οι εθνικισμοί. Αυτό μεσοπρόθεσμα, σε συνδυασμό με το πλήγμα στην ενότητα της ΕΕ από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, δυνητικά θα οδηγήσει σε πλήρη αλλαγή του πολιτικο-οικονομικού σκηνικού στην Ευρώπη.

Γράφει ο Κίμων